Binlerce yıl, Holokost gibi en zor şartlar altında ayakta kalabilmeyi başarmış olan Yahudi milleti, bugün karışık evlilik ve asimilasyonun tehdidi altındadır.
Diaspora'da yaşayan Yahudi nüfusu hızla azalmaktadır. Bu trendi tersine çevirmek için yapılabilecek bir şey var mı?
Yahudilerin bugünkü en büyük mücadelesi Yahudi kimliğinin geniş ve laik toplumda nasıl devam edeceğidir. En büyük tehlike, zamanın değiştiğini ve bunun sonucu olarak toplumsal önceliklerin de değişmesi gerektiğini kabullenmedeki yetersizliktir.
Zaman değişmekte ve bunun ne kadar çabuk ve radikal bir değişim olduğunu hissetmeye başlıyoruz. Yahudi kimliğinin nesilden nesile geçen gelenekler, anılar ve Yahudi olmanın kaçınılmaz duygusu ile büyüdük. Çocuklarımız içinse Yahudi olmak sadece bir seçimdir, bunu ne yazık ki çok geç anladık. Bu seçimin kendileri için olmasa da çocukları için olabileceğinin bilincindeler. Onlar Yahudi olmayı yalnızca bir neden için seçeceklerdir, Yahudi tarihini, Yahudi hayatının zenginliğini, Yahudi etiğinin ve Yahudi inancının büyüklüğünü bilerek Yahudi olmanın gururunu taşımak için.
Yahudi olmak, "anlaşmanın halkı"nın bir ferdi olmak ve dünyanın en eski, kalıcı ve inançlı bir toplumun, tüm dünyanın hayranlığını kazandığı aile sevgisi, eğitime olan düşkünlük, hayırseverlik, sosyal adaletten oluşan yaşam şeklini miras olarak almaktır.
Avraam ve Sara'nın döneminden beri anne babadan çocuklara geçen bu yaşam şekli ancak bir Yahudi evi yaratmak ve Yahudi çocuklara sahip olmakla korunabilir. Hiç kimse, Yahudilik'in geçmişle geleceği arasındaki bağı koparmaya istekli olmayacaktır. Ancak, bu yalnızca Yahudi torunlara sahip olmamızla garantilenebilir.
PLANI HIZLANDIRMAK
Bunu nasıl başaracağız? Çözümün kaynağı eğitim olmasına rağmen, başka kültürlerden etkilenme olayı o kadar gelişmiş ki bunun tek çözüm olmasını engelliyor. Çoğu çocuklarımız Yahudi okullara gitmemektedirler. Okulunu bitirip üniversiteye giden veya çalışma hayatına başlayanlar için de aynı sorun yaşanmaktadır.
Çocuklarımız, okulda başka evde başka mesaj aldıklarında kazancımızın ne olacağı hakkında onlar kadar ebeveynin de eğitilmesi gerekmektedir. Yahudi gençlerin gittikleri ve öncelikleri eğitim olmayan gençlik kulüpleri, toplanma yerleri, organizasyonları ve sosyal olayları hakkındaki düşünceler nedir? Sinagoglarımızı toplumun samimi, sıcak merkezleri haline getirmezsek bunların hangisi yardımcı olabilir?
Kapsamlı bir genel politikaya gerek vardır. Bu zor olacaktır. Ancak zamanın değişmesine paralel olarak önceliklerimizi değiştirmeye hazırlanırsak, bu mümkün olabilir.
YENİLEMEK VEYA VAZGEÇMEK
Çözümü iki faktör baltalayabilir. Birincisi, her durumda direnmemiz gereken umutsuzluk. Eğer hiçbir şey yapılamayacağına inanırsak, hiçbir şey yapılmayacak demektir. Yahudi milleti geçmişte asla umutsuzluğa kapılmamıştır ve şimdi buna başlama zamanı değildir.
İkinci faktör zamanın değiştiğini anlamamaktır. Bizim, anne babamızın ve dedelerimizin neslinin, bize Yahudi olduğumuzu hatırlatacak yoğun bir Yahudilik eğitimine ihtiyacı yoktu. Ancak bizim çocuklarımız dördüncü nesildir. Bizim için yeterli olan, onlar için değildir. Dördüncü nesilde, Yahudilik eğitiminin yenilenmekten başka alternatifi yoktur.
Biz ebeveynlerimiz, çocuklarımız da biz değiliz. Ebeveynimiz kendi çocukluklarında sahip olmadıklarını, konfor, iyi bir laik eğitim, meslek edinme şansı, vermeye çalıştılar.
Sıramız geldiğinde bizde eksik olanı, Yahudi mirasını anlayarak, bilerek yaşamayı deneyimleme şansını vermeliyiz.