Tanrı'nın başlangıçta dünyaya tek bir insanı, Adem'i yerleştirmiş olmasını Ravlarımız şu şekilde yorumlarlar: Her birey "dünya benim için yaratıldı" diyebilsin diye (Mişna, Sanhedrin 4:5).

Ravlarımız herhalde her bireyi yüreklendirmek, kendini özel hissetmesini sağlamak için bu yorumu getirmişlerdir. Ancak "dünya benim için yaratıldı" konusunu devamlı olarak düşünmenin insanı bencil ve sıkıcı hale getireceğini de unutmamak gerek.

Ravların bu öğretisinden hatalı dersler çıkartılmasını önlemek için ondokuzucu yüzyılın başında yaşamış Hasid Rav Simha Bunam, şu öneriyi getirmiştir: Her kişi cebinde iki kağıt parçası taşısın. Birinde, "dünya benim için yaratıldı", diğerinde ise Avraam'ın Tanrı'dan Sodom ve Gomora şehirlerini bağışlamasını isterken kullandığı sözler, "Ben toz ve külüm, bir hiçim," (Bereşit 18:27), yazılı olsun,

Her bir kağıt parçasının ortaya çıkarılıp okunacağı özel zamanlar olacaktır. Kendinizi çok beğendiğiniz, başkalarından çok üstün olduğunuzu hissettiğiniz, çok akıllı, cömert, esprili, popüler olduğunuzu veya herşeyi kavradığınızı düşündüğünüzde, "ben toz ve külüm, bir hiçim" yazılı kağıdı ortaya çıkarıp okuyun. Bu sözleri söyleyen kişinin Avraam olduğunu unutmayın. Siz belki arkadaş ve meslektaşlarınızdan çok daha becerikli olabilirsiniz. Ama herhalde Avraam'dan daha üstün değilsiniz.

Umutsuzluğa düştüğünüz anlarda ise (kendinizi çok beğenmek ve umutsuzluğa düşmek aynı günde de olabilir) şu sözleri hatırlayın, "dünya benim için yaratıldı." Bu dünyada sizin için özel bir görev, sadece sizin becerebileceğiniz bir iş mutlaka vardır.

Sadece iki kağıt parçası. Bu sözcükleri yazın ve kağıtları cebinize koyun. Hemen şimdi. ***