Sukot bayramının yedinci ve son günü olan Oşana Raba, Yahudi mistisizminin en önemli kitaplarından olan Zohar’da (Tsav 31b); Yom Kipur’a benzer bir Yargı Günü olarak tanımlanır.

Bilgelerimiz, yazgımızın Yom Kipur’da mühürlendiğini, ama İlahi Mahkeme’nin karar yazısının ancak Oşana Raba’da kesin olarak mühürlendiğini belirtir. Bir yoruma göre de, Oşana Raba, yazgılar hakkındaki karar kâğıdının, ibraz edildiği gündür.

Moşe Rabenu’dan itibaren, dilden dile aktarılan ve Tora’nın satır arası yorumlarını içeren Midraş’a göre, Tanrı; Avraam’a şöyle demiştir: “Çocuklarına, özel bir af günü vereceğim. Eğer kefaretleri Roş Aşana’da onaylanmazsa, Yom Kipur’da onaylayacağım. Eğer kefaretleri Yom Kipur’da kabul edilmezse, Oşana Raba’da kabul edilecektir”.

Bu af, insanın Tanrı’ya karşı işlediği günahlar için geçerli olup, ancak Teşuva yapıldığı takdirde gerçekleşebilir. İnsanlara karşı yaptığımızın farkında olduğumuz hatalarımız için bizzat o kişilerden samimiyetle özür dilememiz gerekir.

Oşana Raba’da Sinagoglar daha çok aydınlatılır, Roş Aşana ve Yom Kipur’da olduğu gibi hahamlar, ehal ve sinagog bir bayram havası ile beyazlara bürünür, arba minim ile Sefer Tora’nın bulunduğu Teva’nın etrafında yedi kez Akafa- tur atılır, iyi bir geçim için gerekli olan su ve yağmur için de dua edilir.

Oşana Raba-Yağmur- Bereket- Geçim

Dünya üstündeki her canlı, Roş Aşana’da yargılanır. Daha spesifik olarak; Tanrı, insanı Pesah’ta tahıl mahsulü ile ilgili, Şavuot’ta meyve mahsulü ile ilgili, Sukot’ta ise su miktarı ile ilgili olarak yargılar. Yani, Tanrı; insanlara gelecek yılda ne kadar tahıl, ne kadar meyve ve ne kadar yağmur, su vereceğine, bu zamanlarda karar verir.

Sukot uygulamalarının birçoğu su ile ilgilidir ve su- yağmur hakkında verilen kararların olumlu olması dileğini yansıtır: Bet Amikdaş’ta yapılan su korbanları, Bet Aşoeva Şenlikleri(Su Seremonisi) ,Arba Minim-( Sukot boyunca Şabat harici sabah dualarında tutulan lulav, etrog, adas ve arava) dört türü oluşturan bitkilerinin yoğun suya gereksinim duyan bitkilerden oluşması, Oşana Raba’da yere vurulan dere söğütlerinin su kenarında yetişmeleri vb …

Yağmur, sadece doygun bulutların bıraktığı su damlaları değildir: Yağmur aslında geçimi, bereketi, hayatı temsil eder. Yağmur insan, hayvan ve bitkilerin, var olan her şeyin sadece ve sadece Tanrı’nın gücü ile hayat bulmasıdır. Sukot’ta gelecek yılda ne kadar yağmur yağacağı hakkında yargılanırken, Tanrı’dan gelecek rahmet ve bereketin miktarı da belirlenir (ki buna geçim kaynakları da dahildir).

Sukot’un son günü olan Oşana Raba’da su ve yağmur ile ilgili bu yargı da mühürlenir ve yürürlüğe girer.

Oşana Raba- İsminin Çıkış Yeri: Sukot bayramında (Şabat hariç) her sabah duasında Arba Minim-Dört tür, dört çeşit bitkiyi (lulav (hurma ağacı dalı), etrog (ağaçkavunu olarak bilinen turunçgil), adaş (mersin ağacı dalı), arava (söğüt ağacı dalı),  ellerinde tutan erkekler Sefer Tora’nın bulunduğu Teva’nın etrafında bir kez Akafa- tur atarlar. Bu tur sırasında “Anna Ad. Oşia Na, Anna Ad. Atsliha Na”-Sana Yalvarıyoruz Tanrı’m Bizi Kurtar, Sana Yalvarıyoruz Tanrı’m, Bizi Başarıya Ulaştır”(Teilim 118-25) bölümleri söylenir. Akafa yapılırken söylenen özel duada Oşana sözcüğü birçok kez tekrar edilir. Bu yüzden bu dualara Oşanot denilir. Sukot’un yedinci gününde Teva’nın etrafında yedi (Akafa)tur- atılır, bu yüzden bu güne, Büyük Oşana anlamına gelen Oşana Raba denir (Büyük Yakarış).Yedi Akafa’nın her biri, atalarımızdan birinin adına yapılır: sırasıyla Avraam, Yitshak, Yaakov, Moşe, Aaron, Yosef & Pinehas, David. Onların liyakatlerinin hatırına bizi kurtarması için Tanrı’ya dua edilir. Buna ek olarak Yom Kipur’da olduğu gibi Tanrı’nın bizi İyi Bir Yaşam Kitabı’nda, Dürüstlerin ve O’na Bağlı Olanların Kitabı’nda, Erdemlilerin ve Günahsızların Kitabında, Refah ve İyi bir Geçim Kitabı’nda mühürlemesi için dua edilir.

Oşana Raba’da, yedi Oşanot bittikten sonra, sinagogdaki kadın, erkek, çocuk, herkes beş söğüt dalından oluşan Aravot (arava tekil, aravot çoğul) demetiyle toprağa beş kez vurur.

Tanrı’ya övgülerimizi dile getirdiğimiz bu geleneğimiz ile Tanrı’nın İyiliği’nin üzerimizde olması, bizleri başarıya ulaştırması, bize sevinç içinde, bolluk içinde geçecek iyi ve uzun bir yaşam vermesi için, Tanrı’nın yeryüzünü sulaması, tüm dünyayı İyiliğiyle doyurması, ellerimizi dualarıyla ve Elleri’nin zenginliğiyle doyurması için dua ederiz. Toprak için zamanında yağmur yağdırması ve yaptığımız işleri kutsaması, kurtuluş ve bağışlayıcılık dileriz.

Arava dalları ile neden yere vurulduğu hakkında yorumlardan bazıları:

Arava, bitkilerin yaşamak için, yağmura, suya olan ihtiyacını simgeler. Arava demetiyle toprağa vurarak, toprağın canlanmasını yağmura, suya doymasını dileriz.

R’Zemach Gaon’un yorumuna göre arava, dudaklara benzetilir. Bizi dudaklarımızın işlediği günahlardan arındırması dileğimizi ve bir daha dudaklarımızla günah işlememe kararımızı vurgulamak için arava dalları ile yere vururuz.

Aravotu yere vurarak, günahların yere saçılan yapraklar gibi dökülüp gitmesini ve Yom Kipur’da verilmiş olabilecek sert hükümlerin yumuşamasını dileriz.

Bazı Sefarad toplumlarda tören sonunda arava demetlerini evlerdeki mezuzaların yanına asma geleneği vardır.

Suka mitsvası için son gün: Oşana Raba, Suka’da oturma mitsvasının yerine getirilebileceği son gündür. Bu günden sonra, Suka’da oturulsa bile, berahası söylenmez.

Nazlı Doenyas’ın Şalom’daki yazısından alınmıştır.