Şevat ayında:

	Birinci gün Moşe, Devarim Kitabı’nda anlatıldığı gibi, İsrael’e son sözlerini söylemeye başladı.
	Mısırlılara karşı on bela başladı.
	On beşinci gün Tubişvat kutlanır.
	Sukot için güzel Etrog’un yetişmesi için dua ederiz.
	Kova burcu suyun önemini gösterir, özellikle bitkileri kutladığımız bu ayda.

Tubişvat

Tanrı bayramları yaratırken Akasya ağacı dedi ki: “Benim onuruma bir bayram olmalı çünkü On Emri içeren sandık benim tahtamdan yapıldı.”

Sedir ağacı ise: “Benim için bir bayram yapılmalı” dedi “çünkü Kral Şlomo Bet-Amikdaş’ı yaparken benim tahtamı kullandı.

“İkiniz de haksızsınız” diye kesti Söğüt ağacı.  “Yahudiler Babil’de sürgünde iken rahatlamak için benim gölgemde otururdu.  Bu onuru ben hak ediyorum.”

“Benim dallarım Sukot bayramında kullanılıyor” diye araya girdi Palmiye.

“Benim de meyvem!” diye atıldı Limon.

“Kral David benim dallarımdan yapılan bir harp çalardı” diye anımsattı Selvi ağacı.

“Ben olmasaydım Noah gemisini inşaa edemezdi” diye itiraz etti Gopher ağacı.

“Adam ve Hava benim yapraklarımla örtündü” dedi İncir ağacı.

“Benim yemişim Menora’yı aydınlattı” diye ileri sürdü Zeytin ağacı.

Bütün ağaçlar kendilerini savundu.

Sonunda Tanrı dedi ki: “Hepiniz haklısınız.  Moşe’ye göründüğüm yanan çalıdan, güçlü meşe ağacına kadar hepiniz Benim için değerlisiniz ve bir kutlamayı hak ediyorsunuz.”

Böylece BÜTÜN ağaçların Roş Aşana’sı olarak Tu Bişvat’ı yarattı.

Tu Bişvat Şabat’ına Şabat Şira denir, yani Şarkı Şabatı.  Bu günde şarkıları için teşekkür etmek için kuşlara yiyecek bırakmak güzel bir alışkanlıktır.

Eski İsrael’de yeni doğan çocuğun onuruna bir ağaç dikilirdi: erkekse sedir ağacı, kızsa selvi.  Çocuk evleninceye kadar o ağaca bakardı.  Evlendiğinde ise törendeki hupa’nın yapımında bu ağacın dalları kullanılırdı. 

Kuzeydeki Tsfat şehrindeki Kabalacılar Tu Bişvat’ta, Pesah gibi bir seder yapardı.  On beş çeşit meyve ve yemiş koyarlar, dört mevsimi simgeleyen dört kadeh şarap içerlerdi: kış için beyaz, ilkbahar için roze, yaz için kırmızı ve hepsi için pembe. 

Doğu Avrupa’daki okullarda çocuklar incir, üzün, hurma ve keçiboınuzu getirir, eski İsrael’de bulunan ağaçların meyvelerini anardı.

16. yüzılda Sefarad toplumlarda yoksullara meyve almak için Maot Perot (meyve parası) toplanırdı. 

1949’da İsrael’de “Kurbanlar Ormanı” kurulmuştur.  Amaç Holokost’ta ölenlerin anısına altı milıon ağaç dikmektir.  Tu Bişvat’ta İsrael’de çok sayıda ağaç dikme töreni yapılır.  Bu törenler dünyadaki Yahudiler arasında giderek yayılmaktadır.  Doğada gezmek ve piknik yapmak için seçilen bir gündür.