Nisan ayında:

	Birinci gün çölde Mişkan (Tanrı’nın çadırı) kurulmuştu.  Yıllar sonra aynı gün ikinci Bet-Amikda? Yeruşalayim’de Tanrı’ya atanmıştı.
	Yahudi halkının atalarından biri olan Yisthak doğmuştu.  Koç burcu bize Yisthak’ın yerine kurban edilen koçu anımsatır.
	Onuncu gün Moşe ile Aaron’un ablası Miryam öldü.
	Tora’da Nisan’a İlk Ay denir.  Bahar ayı diye de adlandırılır: Nitsan, İbranice çiçek goncası, çiçeklerin açtığı zamanı belirtir.
	Yirmi yedinci gün Holokost’u anma günü Yom Aşoah’tır.

PESAH

Yahudi halkı uzun zamandan beri Mısır’da esirdi.  Tanrı Moşe’yi Firavun'a şunu söylemesi için gönderdi:

“Bırak halkım gitsin!”

Firavun reddedince Tanrı Mısırlıları on bela ile cezalandırdı.  Belalar sadece Mısırlılar içindi.  Son bela sırasında Ölüm Meleği Yahudilerin evlerini atladı.

Firavun sununda Yahudilerin gitmesine izin verdi.  Yahudiler Firavun fikir değiştirmeden gitmek için acele etti, bu yüzden pişirdikleri ekmeğin kabarmasına zaman yoktu.  Bugün o ekmeği hatırlamak için Pesah’ta matsa yeriz.

Yahudiler gecenin ortasında gitti.  Kızıldeniz’e vardıklarında Firavun’nun ordularının peşlerinde olduğunu gördüler.  Tanrı’nın emri üzerine Moşe asasını suyun üzerine tuttu ve deniz ikiye bölündü.  Yahudiler denizi geçer geçmez Mısırlılar onların arkalarından gitti ama deniz onların üzerine kapandı ve Yisrael’in düşmanları boğuldu. 

Özgür kalan tutsaklar bir ulus olarak Tanrı’nın kanununu almak ve anavatanlarına gitmek üzere çöle vardılar.

Dünyadaki çeşitli toplumlar Pesah’ı kendi geleneklerine göre kutlar:

Faslı Yahudiler seder akşamı özgürlüğü simgeleyen uzun beyaz elbiseler giyer.  Ellerine sopalar alırlar, paketlenmiş Afikoman’ı omuzlarına yerleştirirler ve birkaç adım atarlar.  Böylece Tora’da yazılanları kelimesi kelimesine yerine getirirler.

Kafkas Yahudileri, yaşlıları Agada’yı okurken en iyi giysilerini giyer, silahlarını kuşanırlar. 

Meksika’da Yahudiler kapı kenarlarına bir kuzunun kanını sürer ve Moşe’yi hatırlamak için bir nehrin kıyısında toplanarak söğüt dallarıyla suya vururlar. 

Yemen’de kadınlar her gün taze matsa pişirir.

Libıa Yahudileri matsa pişirirken Halel okur.  Tıpkı Bet-Amikdaş zamanlarında kurbanlar sırasında her Pesah yapıldığı gibi.

Bazı Hasidik toplumlarda Sukot’taki Lulav, hamets’i yakmak için yakılan ateşte kullanılır.

Agada’nın öyküsü ilk olarak M.Ö. 300 yılında Sanhedrin üyeleri tarafından yazıldı.  Günümüzde yayınlanmış 3.000’in üzerinde Pesah Agadası vardır.