Teşa Beav sabahıymış, bir oruç günü.  Rav Levi derin derin düşünüyormuş.  “Ne üzücü bir gün bu.  Bet Amikda? neredeyse 1.700 yıl önce yıkılmıştı.  Bana daha dünmüş gibi geliyor.”

Sinagoga giderken sokakta yürüyen ve yemek yiyen bir Yahudi görmüş.
 
“Dostum” demiş Rabi Levi “görüyorum ki yiyorsun.  Bugünün çok önemli bir oruç günü, Teşa Beav olduğunu unutmuş olmalısın.  Kutsal mabedimiz bugün yıkılmıştı.  Bütün gün boyunca hiçbir şey yememize izin verilmez.”

“Tabii ki bugünün Teşa Beav olduğunu biliyorum” diye cevap vermiş adam.  “Her Yahudi bunu bilir.”

“O halde hasta olmalısın.  Bu yüzden yemek yiyorsun”diye devam etmiş Rav Levi.  “Doktorun sana oruç tutmaman gerektiğini söylemiş olmalı.”

“Hayır Rabi” diye cevap vermiş adam.  “İyiyim.  Doğrusunu söylemek gerekirse hiç bu kadar iyi olmamıştım.”

“O zaman sana bugünün kutsallığını ve hüznünü anlatmadıkları bir yerde büyüdün.  Lütfen benimle sinagoga gel ve Teşa Beav’da Yahudi ulusunun başına gelenleri öğren” diye ısrar etmiş Rav Levi.

“Hayır Rabi” demiş adam.  “Teşa Beav’ın tüm kanunlarını biliyorum.”

Rav Levi adama bakakalmış, sonra da gözlerini gökıüzüne kaldırmış.  “Evrenin Kralı” demiş.“Bak Yahudi ulusun ne kadar kutsal.  Bu adam bana yalan söyleyebilir, istediği mazereti ileri sürebilirdi.  Ama yalan söylemektense, gerçeği söyledi.  Yahudileri günahlarından ötürü nasıl affetmeyebilirdin? ”

Adam Rav Levi’den o kadar etkilenmiş ki yemeyi bırakmış ve onu sinagoga takip etmiş.