Rozi’nin Purim’i

Mutfakta pişen güzel yemeklerin kokusu evin her köşesine yayılıyordu.  Rozi , kızkardeşi Mirey ve erkek kardeşi Sami ertesi gün yapılacak olan Purim gösterisi için giysilerini hazırlıyorlardı. 

Yakında oturan aile ve arkadaşlarına küçük yiyecek armağanları olan Şalah Manot verirken, bir yandan da rollerini tekrarlıyorlardı.  
 
Yatma zamanı geldiğinde Rozi giysisi için son hazırlıkları yaptı.  Sallanan koltuğun üzerine bir taç ve bir duvak koydu.  Anne ona sıkıca sarıldı.  “Yarın Ester rolünde harika olacaksın.”  Rozi gözlerini yumdu ve düşünde oyunu gördü.

Ertesi sabah sinagog’da her yer doluydu.  Rozi büyükanne ve büyükbabasını, teyzelerini, amcalarını ve küçük kuzenlerini gördü.  En iyi arkadaşları Cefi ve Beti el salladı.

Rozi onlara cevap veremeyecek kadar heyecanlıydı.

Rozi önce güzel Kraliçe Vaşti kılığına giren kızkardeşi Mirey’i duydu.  “Kral beni çağırdı ama yanına gitmeyeceğim!”

Sonra Rozi, Kral Ahaşveroş rolünü oınayan kuzeni Beni’yi duydu: “Vaşti artık kraliçe değil.  Krallıkta yeni bir kraliçe arayın.”

Mordehay rolündeki Sami “Kuzenim Ester’i saraya getireceğim.” dedi.

Artık sıra Rozi’ye gelmişti.  Herkes ona bakıyordu.  Bacakları titriyordu.  Hareket edemedi, konuşamadı.  Sami seslendi .

“Haydi Ester!”.  Rozi Ester’in ne kadar cesur olduğunu ve kendisinin de cesur olması gerektiğini düşündü.  Öne çıktı ve rolünü  çok güzel  bir şekilde oynadı.  Oyunun sonunda en çok alkışı Rozi aldı.

Sonra Baba Megila’yı çıkardı.   Ruloyu açarak Pers Kraliçesi olan ve Yahudi haklını kötü Aman’dan kurtaran Ester’in hikâyesini okudu.  Her Aman dendiğinde çocuklar “kaynana zırıltılarını” çevirdiler, ayaklarını yere vurdular ve çok gürültü çıkardılar.

Özel giysileriyle sinagog’un etrafında gösteri yürüyüşü yaptılar, dans edip şarkı söylediler ve bir kukla gösterisi seyrettiler.   

Herkes Rozi’nin ailesinin hazırladığı yiyeceklerden yedi.  

O gece Rozi yatak odasının penceresinden dışarı baktı.  Son karlar erimeye başlamıştı.  İlkbahar geliyordu.  Rozi Sami’nin odasında horladığını duydu ve kıkırdadı.  Annesi odaya girdi.  “Seninle gurur duyuyorum” dedi.  “Çok korkmuştum anne” diye cevap verdi Rozi.  “Ama korkunu yendin.  Herkes denerse cesur olabilir.”  Annesi Rozi’yi öptü.  “Ester’in kralın karşısında olduğu gibi, değil mi?” dedi Rozi.  Sonra da gülümsedi.  “Ve beni bugün olduğum gibi.”